با وجود اینکه اسپرینکلرها نقش بسیار مهمی جهت ایمنی در برابر حریق را ایفا می کنند، اما باید توجه داشت که بر اساس اطلاعات سامانه گزارش دهی ملی حوادث حریق ایالات متحده، به صورت تقریبی سامانه های اسپرینکلر تر 11 درصد و سامانه های خشک 24 درصد احتمال شکست دارند. با توجه این موضوع، استانداردهای بین المللی این حوزه در سال های اخیر به نحو چشمگیری توسعه یافته اند. به طوری که در اغلب کدهای ساختمانی به سامانه کنترل دود و ضوابط آن، به عنوان یکی از بخش های الزامی سامانه های ایمنی ساختمان ها پرداخته شده است.در ایران نیز با در نظر گرفتن روند رو به رشد بلند مرتبه سازی، فقدان مقررات و قوانین جامع در حوزه مهندسی کنترل دود از یک سو و از سوی دیگر عدم توجه به دانش طراحی سامانه های کنترل دود و اهمیت آنها در زمان حریق، منجر به عدم پیاده سازی سامانه های کنترل دود در ساختمان های بلندمرتبه، بزرگ و پیچیده شده است. در همین راستا در سال 1392 تلاش هایی جهت تدوین ضوابط حوزه مهندسی کنترل دود و به طور خاص سامانه های فشار مثبت راه پله در سازمان آتش نشانی شهر تهران آغاز گردید و بخشی از نتایج آن نیز تدوین ضوابط ملاک عمل سامانه های تهویه، تخلیه و کنترل دود در سال 1394 بوده است. جهت ادامه مسیر و ارتقای سطح ضوابط قبلی، افزایش سطح دانش جامعه مهندسی در زمینه سامانه های کنترل دود، بیش از هر زمان دیگری به عنوان یک پیش نیاز حایز اهمیت گردید. بنابراین تلاش شد تا با ترجمه و ارایه کتاب مهندسی کنترل دود، که در حال حاضر به عنوان اصلی ترین مرجع این حوزه در سطح بین المللی مطرح است، گامی در راستای افزایش سطح دانش فنی جامعه مهندسی کشور برداشته شود. در این مقاله در کنار بررسی سامانه های کنترل دود به تشریح و معرفی بخش های مختلف این کتاب نیز پرداخته شده است. این کتاب به واسطه نحوه بیان مطالب و ارایه مثال در هر بخش می تواند برای اساتید دانشگاه، دانشجویان و پژوهشگران، متخصصین حوزه کنترل دود، مهندسین و طراحان ساختمان، آتش نشانان و سایر عزیزان شاغل در حوزه ایمنی و حفاظت در برابر حریق مفید باشد.

نحوه استناد به مقاله:

برای دسترسی به مقاله کامل به سایت زیر رجوع کنید:

https://www.civilica.com/Paper-NFUS02-NFUS02_036.html